Powtórka przed maturą - Jan Paweł II motyw rozprawki
Za chwilę Wasz pierwszy,
najważniejszy egzamin, do którego przygotowujecie się przez cztery długie lata.
Czas egzaminu jest nietypowy, jak nietypowe są okoliczności egzaminu i sposoby
przygotowywania się do niego. Jako nauczyciele – bibliotekarze postanowiłyśmy
choć trochę pomóc Wam w pracy. Na blogu
biblioteki szkolnej ( który znajdziecie w zakładce dla uczniów – zdalna biblioteka,
na stronie szkolnej ekonomik.miechow.edu.pl ) znajdziecie powtórkę z
najważniejszych lektur szkolnych, a także z funkcji językowych, które są
pewnikiem w zadaniach zamkniętych J. Tym razem mamy dla Was taką małą
wskazówkę, bardziej nasz „typ” motywu w części pisemnej z j. polskiego.
W tym roku obchodzimy 100. Rocznicę urodzin Świętego Jana Pawła II, dlatego, być może, temat będzie nawiązywał do nauki naszego Wielkiego Rodaka? Jeśli tak, to może warto pochylić się nad Jego słowami:
W tym roku obchodzimy 100. Rocznicę urodzin Świętego Jana Pawła II, dlatego, być może, temat będzie nawiązywał do nauki naszego Wielkiego Rodaka? Jeśli tak, to może warto pochylić się nad Jego słowami:
„
Wolność jest nam dana, ale i zadana”
Każdy
z Was może interpretować słowa Papieża na swój sposób, bo i wolność jest
pojęciem szerokim, dlatego nie przygotowałyśmy gotowej rozprawki, niech to
będzie punkt wyjścia do Waszych rozważań. Dobrze byłoby, zatem, najpierw
zastanowić się co oznacza i czego dotyczy termin „wolność”. Choć w pierwszym
odruchu każdy jest przekonany, że wie, czym jest wolność (zwłaszcza, gdy chodzi
o jego osobistą wolność), nie jest to pojęcie jednoznaczne i bywa rozmaicie
definiowane. Wolność ukazywana jest najczęściej w przeciwstawieniu do
zniewolenia. Konserwatyści wolą np. mówić nie o jednej, uniwersalnej wolności,
ale o wolnościach w liczbie mnogiej, czyli możliwościach decydowania i wyboru w
określonych dziedzinach życia prywatnego i publicznego. Z całą pewnością można
jedynie powiedzieć, że przebywanie w zamknięciu — więzieniu, odbiera
człowiekowi wolność w sensie fizycznym. Istnieje jednak inny rodzaj wolności
(możemy nazwać ją wolnością ducha), związanej z odwagą wyznawania i głoszenia
własnych przekonań. Konrad w III części Dziadów przekonywał: „Ludzie! każdy z
was mógłby, samotny, więziony,/ Myślą i wiarą zwalać i podźwigać trony.”
Wolność
bywa przedstawiana jako wybór spośród tych rzeczy, które nie są koniecznością
(jak np. Judym w „Ludziach bezdomnych”).
Bunty,
rewolucje, przewroty przeciw nadmiernie krępującym czy niesprawiedliwym formom
społecznym – wszczynane są w imię wolności…
Zdarza
się często, że wolność własną wykuwa się kosztem wolności innych. Granice
wolności – politycznej i osobistej podlegają konieczności ciągłej zmiany
definicji
(„Przedwiośnie”)
(„Przedwiośnie”)
Wolność stała się jednym z głównych tematów
romantyzmu. O wolności marzą uwięzieni w cytadeli spiskowcy („Dziady” cz. III
Mickiewicza), o wolność walczy Kordian Słowackiego i bohaterowie „Pana
Tadeusza”. Wolność to główne hasło romantycznej poezji opiewającej polskie
zrywy narodowe (m.in. poezja Lenartowicza, Ujejskiego).
W dziełach
pozytywizmu wątek ten podlega cenzurze, ale pomimo to autorom często udaje się
„przemycić” w swych utworach zakazane treści („Nad Niemnem” Orzeszkowej, dzieła
Sienkiewicza). Nie sposób pominąć twórczości Stefana Żeromskiego i Stanisława
Wyspiańskiego.
W kolejnych epokach pojawia się coraz częściej motyw walki o swoją wolność i tożsamość („Ferdydurke” Gombrowicza, „Granica” Nałkowskiej). Wątek ten zdominuje poezję czasów wojny i okupacji oraz literaturę czasów komunizmu. O wolności śpiewano (twórczość Jacka Kaczmarskiego), pisano („Zniewolony umysł” Miłosza) i kręcono znakomite filmy („Człowiek z żelaza” Andrzeja Wajdy).
W kolejnych epokach pojawia się coraz częściej motyw walki o swoją wolność i tożsamość („Ferdydurke” Gombrowicza, „Granica” Nałkowskiej). Wątek ten zdominuje poezję czasów wojny i okupacji oraz literaturę czasów komunizmu. O wolności śpiewano (twórczość Jacka Kaczmarskiego), pisano („Zniewolony umysł” Miłosza) i kręcono znakomite filmy („Człowiek z żelaza” Andrzeja Wajdy).
Sięgnijcie też po
własne przykłady z literatury, bo jest ich naprawdę sporo.
Na zakończenie rozważań dotyczących wolności i dbałości o
nią, warto zastanowić się co dzisiaj jako Polacy musimy zrobić, aby wywiązać
się z obowiązku troski o wolność, która jest nam dana i zadana. Zgodnie ze
wskazaniami św. Jana Pawła II najpierw trzeba zadbać o swoją wewnętrzną
wolność. Wolny naród składa się bowiem z wolnych ludzi.
Codzienne zdobywanie wolności to walka ze wszystkim, co
nas moralnie zniewala. Prócz odrzucenia starych i nowych uzależnień od
alkoholu, narkotyków, dopalaczy i innych używek to troska o rodzinę, jako
przestrzeń wzrastania i miejsce wychowania nowych pokoleń. Wreszcie, o czym przypominał św. Jan Paweł II, dbałość o wolność słowa, aby niosły one prawdę,
były wolne od kłamstwa, nienawiści i manipulacji. Ale także o swoją wiarę,
sumienie i wszystko, co w życiu jest święte. W wymiarze społecznym zdobywanie
wolności jest nade wszystko troską o społeczną sprawiedliwość, która w Polsce
zyskała nazwę solidarności. To podkreślał św. Jan Paweł II, mówiąc w czerwcu
1999 r. na hipodromie w Sopocie: „Nie ma wolności bez solidarności”. Nawiązał
do haseł widniejących na transparentach podczas jego drugiej i trzeciej
pielgrzymki do Polski, ale wskazywał, że nie chodzi o konkretną organizację
społeczną, tylko o codzienne kierowanie się miłością i sprawiedliwością, bez
której nie ma przyszłości narodu.
Nawet jeśli się okaże, że nie trafiłyśmy
z tematem, to słowa Jana Pawła II zawsze warte są rozważenia i przypomnienia. Warto
też zastanowić się nad dziedzictwem Jana Pawła II, jako proroka naszych czasów.
Pozostaje tylko życzyć
Wam powodzenia!
Edyta Żurek i Roma
Zaprzalska - Wasi nauczyciele –
bibliotekarze J
Komentarze
Prześlij komentarz